روان پریشی

افرادی که روان پریشی یا سایکوز را تجربه می کنند نمی توانند واقعیت را تشخیص دهند.
سایکوز با تعدادی از بیماری ها مرتبط است که بر مغز تأثیر می گذارد.
دارو و حمایت جامعه می تواند علائم روان پریشی را تسکین یا حتی از بین ببرد.

حدود سه درصد از مردم در مقطعی از زندگی خود یک دوره روان پریشی را تجربه می کنند.

دوره زمانی که افراد علائم این اختلال را تجربه می کنند به عنوان “اپیزود” روان پریشی شناخته می شود.

برخی از افراد فقط چند دوره سایکوز یا یک دوره کوتاه را تجربه می کنند که چند روز یا چند هفته طول می کشد.

برخی دیگر علائم را بیشتر در ارتباط با یک بیماری طولانی مدت مانند اسکیزوفرنی تجربه خواهند کرد.

اولین قسمت سایکوز معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل دهه 20 زندگی فرد رخ می دهد.

علائم روان پریشی

علائم این اختلال عبارتند از:

تفکر مغشوش

هذیان – باورهای نادرستی که توسط دیگران مشترک نیست
توهم – شنیدن، دیدن، بوییدن یا چشیدن چیزی که وجود ندارد
تغییر رفتارها و احساسات

تفکر آشفته و روان پریشی

در طول یک دوره اختلال سایکوز، افکار فرد گیج می شود. واژه ها و ایده ها معنای خود را از دست می دهند یا معانی بی معنی به خود می گیرند.

این اختلالات در تفکر می تواند بر توانایی فرد برای تمرکز، یادآوری چیزها و برنامه ریزی تأثیر بگذارد. حتی پس از پایان دوره این اختلال، تفکر آشفته می تواند ادامه یابد.

شما ممکن است بتوانید تشخیص دهید که فردی از طریق تغییر در گفتار خود دچار یک دوره روان پریشی شده است. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خیلی سریع یا آهسته صحبت می کند
• تغییر مکرر موضوعات
• صحبت کردن با جملات درهم
• استفاده از کلمات اشتباه برای توصیف چیزها
• ساختن کلمات
• هذیان و سایکوز
• هذیان ها باورهای نادرستی هستند که توسط دیگران مشترک نیستند. هذیان می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله:

هذیان پارانوئید – برای مثال، فرد معتقد است که تحت نظر است و برای اهداف مضری مورد توجه قرار گرفته است.
توهم بزرگ – برای مثال، فرد معتقد است که دارای قدرت های ویژه است یا اینکه یک شخصیت مهم مذهبی یا سیاسی است.

هذیان مرجع – برای مثال، فرد معتقد است که پیام ها یا کدهای خاصی را از طریق رسانه هایی مانند برنامه های تلویزیونی، آهنگ ها یا تبلیغات دریافت می کند.
کنترل هذیان – برای مثال، فرد معتقد است که افکارش تحت کنترل یا تحت تأثیر نیروهای بیرونی مانند بیگانگان، برخی گروه های واقعی یا اختراعی، یک فرد یا چیز مبهم تر قرار می گیرند.

هذیان جسمانی – به عنوان مثال، فرد معتقد است اتفاقی برای بدنش افتاده است – مشکلی در آن وجود دارد، بخشی از آن گم شده یا مرده است، او بیماری دارد یا به انگل آلوده شده است.

هذیان افسردگی – برای مثال، فرد معتقد است که مرتکب جرم وحشتناکی شده است

توهم و روان پریشی

توهم زمانی است که کسی چیزی را می شنود، می بیند، بو می کند یا مزه می کند که وجود ندارد.

شکل رایج توهم شنیدن صداهایی است که وجود ندارد. توهم می تواند منجر به بی قراری، پریشانی، ناامیدی و حتی خصومت شود.

تغییر رفتار و روان پریشی

سایکوز می تواند بر رفتار فرد تأثیر بگذارد. فرد مبتلا به این اختلال ممکن است موارد زیر را تجربه کند:

• انزوای اجتماعی یا گوشه گیری
• مشکلات در زندگی کاری، اجتماعی یا خانوادگی
• بی انگیزه
• مشکلات افزایش فعالیت
• خندیدن در زمان های نامناسب یا ناراحت شدن بدون دلیل قابل شناسایی

تغییر احساسات و روان پریشی

این اختلال می تواند منجر به تغییراتی در احساسات شود. احساس یک شخص می تواند بدون هیچ دلیل واضحی تغییر کند. مثالها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس غریبگی و بریده شدن از دنیا
• نوسانات خلقی، احساس هیجان یا افسردگی غیرمعمول
• عدم احساس یا نشان دادن احساسات کمتر
• احساس دوری یا جدا شدن از بدن یا افکار خود

انواع بیماری روانی

تعدادی از بیماری های روانی وجود دارد که علائم روان پریشی در آنها وجود دارد. مثالها عبارتند از:

روان پریشی واکنشی کوتاه – علائم روان پریشی که به دلیل یک رویداد بسیار استرس زا ایجاد می شود و کمتر از یک ماه طول می کشد.
سایکوز ناشی از مواد مخدر – ناشی از داروهایی مانند الکل، اسپید، ال اس دی، ماری جوانا، اکستازی یا قارچ های جادویی. علائم تا زمانی که اثر داروها از بین برود (ساعت ها یا روزها) ادامه می یابد.
اسکیزوفرنی – اکثر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی طیفی از علائم سایکوز را تجربه می کنند و معمولاً در سازماندهی افکار خود مشکل دارند.
اختلال دوقطبی – شامل خلق و خوی بسیار شدید (چه بسیار بالا یا بسیار کم) است که می تواند منجر به علائم این اختلال شود.

افسردگی روان پریشی – افسردگی می تواند آنقدر شدید باشد که علائم سایکوز ایجاد کند.

علل روان پریشی

علل روان پریشی به طور کامل شناخته نشده است. این احتمال وجود دارد که روان پریشی ناشی از تعدادی از عوامل از جمله:

• آسیب پذیری ژنتیکی – سابقه خانوادگی اختلال روانپریشی
  عدم تعادل شیمیایی در مغز
• مصرف مواد، به ویژه شاهدانه، سرعت یا یخ
• فاکتورهای محیطی
• استرس روانی – اجتماعی – برای افرادی که یک دوره اختلال داشته اند، استرس قابل توجه ممکن است عاملی در ایجاد دوره های بعدی باشد.

تشخیص روان پریشی

وجود علائم روان پریشی به طور خودکار به این معنی نیست که فردی دارای این اختلال است.

برای تشخیص این اختلال، یک متخصص سلامت روان در طول زمان یک ارزیابی جامع پزشکی و روانشناختی انجام می دهد.

این کار را می توان در خانه یا بیمارستان انجام داد. آنها ابتدا روان پریشی ناشی از داروها یا بیماری های دیگر را بررسی می کنند.

درمان روان پریشی

انواع درمانها می تواند برای تسکین یا حتی از بین بردن علائم روان پریشی بسیار مفید باشد.

درمان ها عبارتند از:

دارو: برخی داروها مانند داروهای ضد سایکوز به مغز کمک می کنند تا تعادل شیمیایی طبیعی خود را بازیابی کند

برنامه های حمایت از جامعه – ممکن است برای کمک به فردی که روان پریشی را تجربه می کند برای زندگی مستقل در جامعه به حمایت مداوم نیاز باشد.

حمایت کردن، شامل کمک به بیمار به یافتن کار مناسب و توسعه مهارت های اجتماعی و شخصی باشد.
درمان‌های روان‌شناختی مانند روان‌درمانی، درمان شناختی-رفتاری، خانواده‌درمانی و مشاوره با هدف آموزش مهارت‌ها و تکنیک‌های مقابله با استرس، بهبود کیفیت زندگی و کمک به افراد برای مدیریت علائم خود هستند.
گروه های خودیاری و حمایت از همتایان
تغییرات سبک زندگی – مانند بهبود سلامت عمومی و کاهش استرس از طریق فعالیت هایی مانند هنر، موسیقی و ورزش می تواند به بهبودی کمک کند.

اجتناب از مواد مخدر و الکل و داشتن خواب خوب نیز می تواند کمک کننده باشد.