یک مطالعه جدید ارتباط بین رویدادهای منفی زندگی (NLE) در دوران کودکی و احتمال بالاتر رفتن ابتلا به افسردگی در بزرگسالی را نشان می دهد.
این تحقیق با شرکت 321 شرکت‌کننده نشان داد که قشر اوربیتوفرونتال ضخیم‌تر در سن 14 سالگی و به دنبال آن نازک شدن سریع در دوران نوجوانی، نشانه‌های افسردگی را در آینده پیش‌بینی می‌کند.
در حالی که رویدادهای منفی زندگی (NLE) مستقیماً با ضخامت قشر اوربیتوفرونتال مرتبط نبود. این مطالعه بر اهمیت ارزیابی اولیه NLE و نظارت بر تغییرات قشر اوربیتوفرونتال برای شناسایی خطرات افسردگی تاکید می کند.
اطلاعات کلیدی:
- تأثیر NLE در دوران کودکی: تجربه رویدادهای منفی زندگی در دوران کودکی به طور قابل توجهی خطر ابتلا به افسردگی را در بزرگسالی جوان افزایش می دهد.
- تغییرات قشر اوربیتوفرونتال: تغییرات در قشر اوربیتوفرونتال، به ویژه نازک شدن سریع در دوران نوجوانی، با علائم افسردگی بعدی مرتبط است.
- سنجش ارزیابی اولیه: شناسایی و پایش زودهنگام این عوامل می تواند در پیشگیری از اختلالات روانی در بزرگسالان جوان بسیار مهم باشد.
منبع: وایلی
تحقیقات جدید منتشر شده در JCCP Advances نشان می دهد که تجربه رویدادهای منفی زندگی (NLE) در دوران کودکی با خطر بالای ابتلا به علائم افسردگی در دوران بزرگسالی مرتبط است.
نازک شدن قشر اوربیتوفرونتال، ناحیه ای در مغز که بر احساسات تأثیر می گذارد. در دوران نوجوانی نیز با افزایش علائم افسردگی در مراحل بعدی زندگی همراه خواهد بود.
این مطالعه شامل آزمایش‌های تصویربرداری مغزی بود که روی 321 شرکت‌کننده در چهار مرحله زمانی از سنین 14 تا 22 سال انجام شد. محققان همچنین از یک پرسشنامه در اولین مرحله زمانی برای اندازه گیری NLE استفاده کردند. و آنها را برای علائم افسردگی در مرحله زمانی چهارم آزمایش کردند.
وزن بیشتر رویدادهای زندگی غیرمطلوب، ضخامت بیشتری در قشر پیشانی-محیطی در سن 14 سالگی و نازک شدن سریع قشر اوربیتوفرونتال در دوران نوجوانی علائم افسردگی بزرگسالان جوان را پیش بینی می کند. محققان رابطه ای بین رویدادهای زندگی غیرمطلوب و ضخامت قشر یشانی-محیطی را شناسایی نکردند.
نویسندگان نوشتند: “نتایج ما نشان می دهد که ارزیابی رویدادهای زندگی منفی در دوران کودکی و نوجوانی علاوه بر NLE حاد ممکن است در روانشناسی بالینی و روان درمانی برای شناسایی افراد در معرض خطر افسردگی ضروری باشد.”
علاوه بر این، نازک شدن سریع نواحی قشر پیشانی مغز ممکن است یک عامل خطر اضافی برای ایجاد علائم افسردگی باشد. که باید در تلاش برای پیشگیری از اختلالات روانی در بزرگسالان جوان مورد توجه بیشتری قرار گیرد.
