محققان ارتباط مهمی بین متابولیسم سلولی و اختلال افسردگی اساسی، به ویژه در موارد مقاوم به درمان و افکار خودکشی نشان دادند. این تحقیق متابولیتهای خونی خاصی را پیدا کرد که در افراد مبتلا به افسردگی متفاوت است و نشانگرهای زیستی جدیدی را برای ارزیابی خطر ارائه میدهد.
این مطالعه همچنین تفاوتهای جنسی را در تأثیر متابولیک افسردگی برجسته میکند و نشان میدهد که اختلال عملکرد میتوکندری در افکار خودکشی نقش دارد. این بینش‌ها راههای جدیدی را برای درمان شخصی و استراتژی‌های پیشگیری ارائه می‌دهند. به طور بالقوه از مکمل‌هایی مانند فولات و کارنیتین برای رفع شکاف‌های متابولیک استفاده میکنند.
اطلاعات کلیدی:
- محققان متابولیت های خاصی را در خون به عنوان نشانگرهای زیستی برای افسردگی و خطر خودکشی شناسایی کردند.
- این مطالعه تفاوت های مبتنی بر جنسیت را در تأثیر متابولیک نشان می دهد و اختلال عملکرد میتوکندری را در افکار خودکشی برجسته می کند.
- یافته‌ها درمان‌های شخصی‌شده بالقوه با استفاده از مکمل‌های متابولیک برای افسردگی را پیشنهاد میکنند.
منبع: UCSD
اختلال افسردگی اساسی 16.1 میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد و سالانه 210 میلیارد دلار هزینه دارد. در حالی که علائم اولیه افسردگی روانی است، دانشمندان و پزشکان دریافتند که افسردگی یک بیماری پیچیده با اثرات فیزیکی در سراسر بدن است.
بعنوان مثال، اندازه گیری نشانگرهای متابولیسم سلولی به یک رویکرد مهم برای مطالعه بیماریهای روانی و ایجاد راههای جدید برای تشخیص، درمان و پیشگیری از آنها تبدیل شده است.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو اکنون در مطالعه جدید این تحقیقات را پیش بردند و ارتباط بین متابولیسم سلولی و افسردگی را آشکار کردند.
آنها دریافتند که افراد مبتلا به افسردگی و افکار خودکشی دارای ترکیبات قابل تشخیصی در خون هستند که میتواند به شناسایی افراد در معرض خطر بیشتر خودکشی کمک کند. محققان همچنین تفاوت‌هایی بر اساس جنسیت در نحوه تأثیر افسردگی بر متابولیسم سلولی پیدا کردند.
این اطلاعات که در 15 دسامبر 2023 در ترجمه روانپزشکی منتشر شد. می تواند به شخصی سازی مراقبت از سلامت روان کمک کند و به طور بالقوه اهداف جدیدی را برای داروهای آینده شناسایی کند.
رابرت ناویوکس، MD، PhD، پروفسور دپارتمان پزشکی، اطفال و آسیب‌شناسی در دانشکده پزشکی کالیفرنیا سن دیگو، گفت: بیماریهای روانی مانند افسردگی تأثیرات و محرک‌هایی فراتر از مغز دارند.
“قبل از ده سال پیش، مطالعه اینکه چگونه شیمی کل بدن بر رفتار و وضعیت ذهنی ما تأثیر می گذارد دشوار بود. اما فناوری های مدرن مانند متابولویک به ما کمک می کنند به مکالمات سلول ها به زبان مادری آنها که بیوشیمی است گوش دهیم. ”
در حالی که بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی با روان درمانی و دارو بهبودی را تجربه می کنند. افسردگی برخی از افراد مقاوم به درمان است، به این معنی که درمان تاثیر کمی دارد یا هیچ تاثیری ندارد. اکثر بیماران مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان، افکار خودکشی را تجربه میکنند و 30 درصد حداقل یکبار در طول زندگی اقدام به خودکشی میکنند.
ما شاهد افزایش قابل توجه مرگ و میر در میانسالی در ایالات متحده هستیم و افزایش خودکشی یکی از مواردیست که این روند را پیش می‌برد.» ابزارهایی که میتوانند به ما در طبقه بندی افراد براساس خطر خودکشی کمک کنند، میتوانند به ما کمک کنند تا زندگی ها را نجات دهیم.
محققان خون 99 شرکت کننده در مطالعه با افسردگی مقاوم به درمان و افکار خودکشی و همچنین تعداد مساوی افراد سالم مورد تحلیل قرار دادند.
در میان صدها ماده بیوشیمیایی مختلف که در خون این افراد در گردش هستند. آنها دریافتند که پنج ماده میتواند بعنوان شاخص زیستی برای طبقه بندی بیماران مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان و افکار خودکشی استفاده شود. با این حال، این پنج مورد می تواند مورد استفاده قرار گیرد بین مردان و زنان متفاوت است.
ناویوکس گفت، اگر 100 نفر داشته باشیم که یا افسردگی ندارند یا افسردگی و افکار خودکشی دارند، می‌توانیم 85 تا 90 نفر از افرادی که در معرض خطر هستند را بر اساس پنج متابولیت در مردان و 5 متابولیت دیگر در زنان به درستی شناسایی کنیم.
این میتواند از نظر تشخیص مهم باشد، اما همچنین گفتگوی گسترده تری را در این زمینه در مورد آنچه در واقع منجر به این تغییرات متابولیک میشود باز میکند.
در حالیکه تفاوتهای واضحی در متابولیسم خون بین مردان و زنان وجود داشت، برخی از نشانگرهای متابولیک افکار خودکشی در هر دو جنس ثابت بودند. این شامل نشانگرهای زیستی برای اختلال عملکرد میتوکندری است، که زمانی رخ می دهد که ساختارهای تولید کننده انرژی سلول های ما نادرست عمل کنند.
ناویوکس افزود: “میتوکندری ها برخی از مهم ترین ساختارهای سلول های ما هستند و عملکردهای میتوکندری تغییر یافته در بسیاری از بیماری های انسانی رخ می دهد.”
فرضیه ما اینست که اقدام به خودکشی ممکنست در واقع بخشی از یک انگیزه فیزیولوژیکی بزرگتر برای توقف پاسخ استرسی باشد که در سطح سلولی غیرقابل تحمل است.
ناویوکس گفت: “هیچ یک از این متابولیت ها یک گلوله جادویی نیستند که افسردگی افراد را کاملاً معکوس کند.”
با این حال، نتایج به ما می گوید که ممکن است کارهایی وجود داشته باشد که بتوانیم متابولیسم را در جهت درست هدایت کنیم تا به بیماران کمک کنیم به درمان بهتر پاسخ دهند. و در زمینه خودکشی، این می تواند برای جلوگیری از عبور افراد از این آستانه کافی باشد. ”
علاوه بر پیشنهاد یک رویکرد جدید برای شخصی سازی پزشکی برای افسردگی، این تحقیق می تواند به دانشمندان کمک کند داروهای جدیدی را کشف کنند. که می تواند اختلال عملکرد میتوکندری را مورد هدف قرار دهد، و پیامدهای گسترده ای برای سلامت انسان به طور کلی داشته باشد.
ناویوکس می‌گوید: «بسیاری از بیماریهای مزمن با افسردگی همراه هستند، زیرا سال‌ها کنار آمدن با یک بیماری میتواند بسیار استرس‌زا باشد.
اگر بتوانیم راه‌هایی برای درمان افسردگی و افکار خودکشی در سطح متابولیک پیدا کنیم، ممکن است به بهبود نتایج بسیاری از بیماری‌هایی که منجر به افسردگی می‌شوند نیز کمک کنیم.
بسیاری از بیماریهای مزمن، مانند اختلال استرس پس از سانحه و سندرم خستگی مزمن، خود کشنده نیستند، مگر اینکه منجر به افکار و اعمال خودکشی شوند. اگر بتوان از متابولویک برای شناسایی افرادی که بیشترین خطر را دارند استفاده کرد، در نهایت میتواند به ما کمک کند تا زندگیهای بیشتری را نجات دهیم.
نویسندگان مشترک عبارتند از: جین سی. ناویوکس، لین وانگ، کفنگ لی، جاناتان ام. مونک و سای ساچین لینگمپلی در UC سن دیگو، لیزا ای. پان، آنا ماریا سگرتی، کیتلین بلوم، جری وکلی، دیوید ان. فینگولد و دیوید جی. پیترز در دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ و مارک آ. تارنوپولسکی در دانشگاه مک مستر.
خلاصه
ویژگی های متابولیک اختلال افسردگی اساسی مقاوم به درمان با افکار خودکشی
متابولویک خون محیطی برای کسب بینش شیمیایی در مورد بیولوژی اختلال افسردگی اساسی مقاوم به درمان با افکار خودکشی، و شناسایی تفاوتهای فردی برای مراقبت شخصی استفاده شد.
گروه مطالعه شامل 99 بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مقاوم به درمان و افکار خودکشی (trMDD-SI n = 52 زن و 47 مرد) و 94 فرد سالم همسان با سن و جنس (n = 48 زن و 46 مرد) بود. میانگین سنی 29 سال (IQR 22-42) بود. متابولویک با طیف وسیع هدف 448 متابولیت را اندازه گیری کرد. فاکتور رشد فیبروبلاست 21 (FGF21) و فاکتور تمایز رشد 15 (GDF15) به عنوان شاخثهای زیستی اختلال عملکرد میتوکندری اندازه گیری شد.
دقت تشخیصی متابولویک پلاسما بیش از 90٪ (95٪ CI: 0.80-1.0) بر اساس سطح زیر تجزیه و تحلیل منحنی مشخصه اپراتور گیرنده (AUROC) بود. بیش از 55 درصد از تأثیر متابولیک در مردان و 75 درصد در زنان ناشی از ناهنجاری در لیپیدها بود.
پورین ها و پیریمیدین های اصلاح شده از tRNA، rRNA و گردش mRNA در گروه trMDD-SI افزایش یافت. FGF21 در مردان و زنان افزایش یافته بود. افزایش لاکتات، گلوتامات و ساکاروپین و کاهش سیستین شواهدی از استرس تقلیل دهنده ارائه کرد. هفتاد و پنج درصد از ناهنجاری‌های متابولویک یافت شده، فردی بودند.
کمبودهای شخصی در CoQ10، فلاوین آدنین دی نوکلئوتید (FAD)، سیترولین، لوتئین، کارنیتین یا فولات یافت شد. مسیرهای تنظیم شده توسط عملکرد میتوکندری بر امضای متابولیک مسلط بودند.
متابولویک خون محیطی، اختلال عملکرد میتوکندری و استرس کاهشی را بعنوان مخرج مشترک در افکار خودکشی مرتبط با اختلال افسردگی اساسی مقاوم بدرمان شناسایی کرد.
