سیگار کشیدن با کوچک شدن مغز مرتبط است، حتی پس از ترک سیگار قابل برگشت نیست

محققان دریافتند که مصرف سیگار باعث کوچک شدن مغز و پیری زودرس می شود، وضعیتی که حتی پس از ترک سیگار قابل برگشت نیست.

این مطالعه اطلاعات بیش از 32000 نفر را در بانک زیستی انگلستان تجزیه و تحلیل کرد. و نشان داد که بین مصرف سیگار، استعداد ژنتیکی و کاهش حجم مغز ارتباط مستقیم وجود دارد. این کشف سیگار بعنوان یک عامل خطر قابل تغییر برای زوال عقل تأکید میکند و تأثیر مخرب و غیر قابل برگشت آن بر سلامت مغز را برجسته میکند.

این تحقیق بینش های حیاتی در مورد پیامدهای عصبی طولانی مدت مصرف سیگار و اهمیت ترک سیگار ارائه می دهد.

اطلاعات کلیدی:

• استعمال دخانیات باعث کوچک شدن مغز و پیری زودرس مغز می شود و این آسیب حتی پس از ترک نیز غیر قابل برگشت است.
• این مطالعه اطلاعات بانک زیستی بریتانیا را که شامل بیش از 32000 شرکت‌کننده بود، تجزیه و تحلیل کرد تا ارتباط بین مصرف سیگار، ژنتیک و حجم مغز را مشخص کند.
• این تحقیق اهمیت حیاتی ترک سیگار را برای جلوگیری از آسیب بیشتر مغز و کاهش خطر زوال عقل تقویت می کند.

منبع: دانشگاه واشنگتن

بر اساس مطالعه محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، مصرف سیگار، مغز را کوچک می کند.

خبر خوب اینست که ترک سیگار، از بین رفتن بیشتر بافت مغز جلوگیری میکند. اما با این وجود، ترک سیگار مغز را به اندازه اولیه اش باز نمیگرداند. محققان میگویند، از آنجاییکه مغز افراد بطور طبیعی با افزایش سن حجم خود را از دست میدهد، مصرف سیگار بطور موثر باعث پیری زودرس مغز میشود.

این اطلاعات که در روانپزشکی زیستی علم جهانی منتشر شد. به توضیح اینکه چرا سیگاری ها در معرض خطر بالای زوال شناختی مرتبط با افزایش سن و بیماری آلزایمر هستند، کمک می کند.

تا همین اواخر، دانشمندان اثرات مصرف سیگار بر مغز را نادیده میگرفتند، تا حدی به این دلیل که ما بر روی تمام اثرات وحشتناک سیگار بر روی ریه ها و قلب تمرکز کرده بودیم.

اما همانطور که ما شروع به بررسی دقیق‌تر مغز کردیم، مشخص شد که مصرف سیگار برای مغز شما نیز بسیار مضر است.

دانشمندان مدت‌هاست که می‌دانستند مصرف سیگار و حجم کمتر مغز با هم مرتبط هستند، اما هرگز مطمئن نبودند که محرک آن کدام است. و عامل سومی وجود دارد که باید در نظر گرفت ژنتیک است. اندازه مغز و رفتار سیگار کشیدن هر دو ارثی هستند. حدود نیمی از خطر مصرف سیگار یک فرد را می توان به ژن های او نسبت داد.

برای تفکیک رابطه بین ژن ها، مغز و رفتار، بیروت و نویسنده اول یونهو چانگ، یک دانشجوی فارغ التحصیل، داده های به دست آمده از بانک زیستی انگلستان، یک پایگاه داده زیست پزشکی در دسترس عموم را که حاوی اطلاعات ژنتیکی، سلامتی و رفتاری در مورد نیم میلیون نفر است، تجزیه و تحلیل کردند.

زیرمجموعه ای از بیش از 40000 شرکت کننده در بانک زیستی بریتانیا تحت تصویربرداری مغز قرار گرفتند که می تواند برای تعیین حجم مغز مورد استفاده قرار گیرد. در مجموع، این تیم داده های شناسایی نشده در مورد حجم مغز، سابقه سیگار کشیدن و خطر ژنتیکی سیگار کشیدن را برای 32094 نفر تجزیه و تحلیل کردند.

ثابت شد که هر جفت از عوامل مرتبط هستند: سابقه مصرف سیگار و حجم مغز. خطر ژنتیکی برای مصرف سیگار و سابقه مصرف؛ و خطر ژنتیکی برای مصرف سیگار و حجم مغز. علاوه بر این، ارتباط بین مصرف سیگار و حجم مغز به دوز آن بستگی داشت: هرچه بیشتر سیگار در روز مصرف کند، حجم مغز او کمتر می شود.

هنگامیکه هر سه عامل با هم در نظر گرفتند، ارتباط بین خطر ژنتیکی برای مصرف سیگار و حجم مغز ناپدید شد. در حالیکه ارتباط بین هر یک از این عوامل و رفتارهای مصرف سیگار باقی ماند.

با استفاده از یک رویکرد آماری به نام تجزیه و تحلیل میانجی، محققان توالی وقایع را تعیین کردند: استعداد ژنتیکی منجر به مصرف سیگار می شود که منجر به کاهش حجم مغز می شود.

بیروت گفت: «کاهش حجم مغز با افزایش سن مطابقت دارد. این امر با افزایش سن جمعیت ما مهم است، زیرا پیری و مصرف سیگار هر دو از عوامل خطر زوال عقل هستند.

و متاسفانه، کاهش حجم مغز به نظر غیر قابل برگشت باشد. با تجزیه و تحلیل اطلاعات افرادی که سالها قبل سیگار را ترک کرده بودند. محققان دریافتند که مغز آنها برای همیشه کوچکتر از مغز افرادی است که هرگز سیگار نکشیدند.

شما نمی‌توانید آسیب‌هایی را که قبلاً وارد شده است خنثی کنید، اما می‌توانید از ایجاد آسیب بیشتر جلوگیری کنید.» سیگار یک عامل خطر قابل تغییر است. برای جلوگیری از پیری مغز و قرار دادن خود در معرض افزایش خطر زوال عقل، یک چیز را میتوانید تغییر دهید و آن ترک سیگار است.

خلاصه

بررسی رابطه بین رفتار سیگار کشیدن و حجم مغز جهانی

زمینه

مطالعات قبلی نشان دادند که حجم مغز با مصرف سیگار ارتباط منفی دارد. اما بحث در مورد اینکه آیا سیگار باعث کاهش حجم مغز می شود یا کاهش حجم مغز یک عامل خطر برای مصرف سیگار وجود دارد. ما این بحث را از طریق روش‌های متعددی که جهت‌گیری را ارزیابی می‌کنند، مورد بررسی قرار می‌دهیم. معیارهای برادفورد هیل، که معمولاً برای درک رابطه علی در مطالعات اپیدمیولوژیک و تحلیل میانجی‌گری استفاده می‌شوند.

مواد و روش ها

در 32094 شرکت‌کننده اروپایی تبار از مجموعه داده بانک زیستی، ما رابطه بین سابقه سیگار کشیدن روزانه و حجم مغز، و همچنین ارتباط امتیاز خطر ژنتیکی برای سیگار کشیدن همیشه با حجم مغز را بررسی کردیم.

نتایج

سابقه مصرف سیگار روزانه به شدت با کاهش حجم مغز و سابقه مصرف سیگار شدیدتر با کاهش بیشتر حجم مغز مرتبط بود. قوی ترین ارتباط بین حجم کل ماده خاکستری و سابقه مصرف سیگار روزانه (اندازه اثر = -2964 میلی متر مکعب، p = 2.04 × 10-16) بود. و یک رابطه دوز-پاسخ با سال های بیشتر مصرف سیگار همراه با کاهش بیشتر وجود داشت. در حجم مغز یک امتیاز خطر چند ژنی برای شروع سیگار به شدت با سابقه مصرف سیگار روزانه (اندازه اثر = 0.05، p = 4.20 × 10-84) مرتبط بود، اما فقط با حجم ماده خاکستری کل مرتبط بود (اندازه اثر = mm3 -424، p = 0.01). تجزیه و تحلیل میانجی نشان داد که سابقه مصرف سیگار روزانه رابطه بین امتیاز خطر چند ژنی شروع آن و حجم کل ماده خاکستری را واسطه میکند.

نتیجه گیری

سابقه مصرف سیگار روزانه به شدت با کاهش حجم کل مغز مرتبط است.