خلاصه: در حالی که بسیاری از تم های موسیقی به طور جهانی شناخته شدند، آهنگ های عاشقانه یک استثنا هستند.
این مطالعه شامل پخش قطعات موسیقی برای بیش از 5000 شرکت کننده از 49 کشور بود. و از آنها خواسته شد تا هر کدام را به عنوان موسیقی رقص، لالایی، شفابخش یا عاشقانه طبقه بندی کنند.
شرکت کنندگان به طور جهانی آهنگ های رقص و لالایی ها را شناسایی کردند، اما با آهنگ های عاشقانه مبارزه کردند. ممکنست به این دلیل باشد که آهنگ های عاشقانه می توانند طیف گسترده ای از احساسات از شادی تا حسادت را در بر گیرند.
اطلاعات کلیدی:
- بیش از 5000 نفر از 49 کشور، از جمله جوامع منزوی، در این مطالعه شرکت کردند و به نمونه های موسیقی به 31 زبان مختلف گوش دادند.
- تقریباً همه شرکت‌کنندگان می‌توانستند موسیقی رقص و لالایی‌ها را شناسایی کنند، اما تنها ۱۲ گروه از ۲۸ گروه زبان توانستند آهنگهای عاشقانه را شناسایی کنند.
- تشخیص متنوع ترانه های عاشقانه می تواند به دلیل دامنه عاطفی گسترده آنها و تأثیر نشانه های زبانی و فرهنگی باشد.
منبع: ییل
موسیقی می‌تواند در فرهنگ‌های سراسر جهان شکل‌های مختلفی به خود بگیرد. اما محققان دانشگاه ییل در مطالعه‌ای جدید دریافته‌اند که برخی از مضامین برای مردم در همه جا بجز یک استثنای قابل‌توجه قابل تشخیص هستند – آهنگهای عاشقانه.
ساموئل مهر، نویسنده ارشد، که زمان خود را بین مرکز مطالعات کودکان ییل، جایی که استادیار است. و دانشگاه اوکلند، جایی که مدرس ارشد در آن است، تقسیم می‌کند، گفت: «در سراسر جهان، مردم به روش‌های مشابهی می‌خوانند. روانشناسی “موسیقی عمیقاً در تعامل اجتماعی انسان ها ریشه دارد.”
برای مطالعه جدید، که در 7 سپتامبر در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شد. محققان ییل، قطعاتی 14 ثانیه ای از آوازهایی را که مجموعه ای از آهنگها سرچشمه گرفته بود، برای بیش از 5000 نفر از 49 کشور پخش کردند. این تیم تحقیقاتی شامل افراد نه تنها از جهان صنعتی، بلکه بیش از 100 نفر بود که در سه گروه کوچک و نسبتاً منزوی که بیش از 100 نفر نبودند، زندگی می کردند.
سپس از شنوندگان خواستند که احتمال هر نمونه را به عنوان یکی از چهار نوع موسیقی رتبه بندی کنند: رقص، لالایی، موسیقی «شفابخش» یا موسیقی عاشقانه.
برخلاف اکثر آزمایش های روانشناسی که به یک زبان انجام می شود، این آزمایش به 31 زبان انجام شد. بااین حال، صرفنظر از زبان مورد استفاده در این نظرسنجی، مردم از همه فرهنگ‌ها براحتی می‌توانند موسیقی رقص، لالایی‌ها و تا حدی حتی موسیقی ایجاد شده برای درمان را شناسایی کنند. با این حال، شناخت آنچه که محققان به عنوان آهنگ های عاشقانه شناسایی کردند، از این دسته بندی های دیگر عقب ماند.
برای مثال، هنگامی که آنها پاسخ‌ها را بر اساس گروه‌بندی‌های زبانی تجزیه و تحلیل کردند. دریافتند که ۲۷ گروه از ۲۸ گروه به درستی آهنگهای رقص را برای رقص مناسب‌تر از سایر آهنگها ارزیابی کردند. همه 28 گروه قادر به شناسایی لالایی ها بودند. اما تنها 12 گروه از 28 گروه توانستند آهنگ های عاشقانه را شناسایی کنند.
چرا در شناسایی مضامین موسیقی در مورد عشق مشکل وجود دارد؟
لیدیا یوردوم، نویسنده اصلی، که به عنوان دستیار پژوهشی در مرکز مطالعات کودک ییل کار می‌کند و همچنین دانشجوی دانشگاه آمستردام است. گفت: «یکی از دلایل این امر می‌تواند این باشد که آهنگهای عاشقانه ممکنست مقوله‌ای مبهم باشد که شامل آهنگ‌هایی می‌شود که شادی و جذابیت، و همچنین غم و حسادت را نیز بیان می‌کنند. همچنین دانشجوی کارشناسی ارشد در دانشگاه آمستردام است.
«شنوندگانی که آهنگهای عاشقانه را از کشورهای همسایه و به زبان‌های مرتبط با زبان خودشان شنیدند، احتمالاً به دلیل سرنخ‌های زبانی و فرهنگی آشنا، کمی بهتر عمل کردند.»
اما به غیر از آهنگهای عاشقانه، نویسندگان دریافتند، «رده‌بندی شنوندگان تا حد زیادی دقیق بود و سازگار بود. و با نزدیکی زبانی یا جغرافیایی آنها به خواننده توضیح داده نمی‌شد – نشان می‌داد که تنوع موسیقی زیربنای پدیده‌های روان‌شناختی جهانی است».
ذهن ما برای گوش دادن به موسیقی تکامل یافته است. یوردوم گفت: این یک اختراع اخیر نیست. اما اگر ما فقط آهنگهای جهان غرب و شنوندگان جهان غرب را مطالعه کنیم. فقط می‌توانیم درباره جهان غرب نتیجه‌گیری کنیم – نه انسان‌ها به طور کلی.
خلاصه
تفسیرهای جهانی از موسیقی آوازی
علیرغم تنوع موسیقی در فرهنگ‌ها، برخی از انواع آهنگهای انسانی ویژگی‌های صوتی مشترک دارند. به عنوان مثال، آهنگ های رقص تمایل به بلند و ریتمیک دارند و لالایی ها آرام و آهنگین هستند.
حساسیت ادراکی انسان به زمینه‌های رفتاری آهنگها، بر اساس این ویژگی‌های موسیقایی، نشان می‌دهد که ویژگی‌های اساسی موسیقی مستقل از محتوای زبانی یا فرهنگی متقابل قابل درک است.
با این حال، اینکه آیا این تأثیرات منعکس کننده تفاسیر جهانی از موسیقی آوازی هستند، مشخص نیست. زیرا مطالعات قبلی تقریباً به طور انحصاری بر شرکت کنندگان انگلیسی زبان متمرکز شدند، گروهی که نماینده انسان نیستند.
در اینجا، شهود مشترکی را در مورد زمینه‌های رفتاری آهنگهای ناآشنا که به زبان‌های ناآشنا تولید می‌شوند. در شرکت‌کنندگانی که در جوامع صنعتی متصل به اینترنت زندگی می‌کنند (تعداد = 5516 گویشور بومی 28 زبان) یا جوامع در مقیاس کوچکتر با دسترسی محدود به رسانه‌های جهانی (n) گزارش می‌کنیم. = 116 زبان مادری سه زبان غیر انگلیسی).
شرکت‌کنندگان به آهنگ‌هایی که به‌طور تصادفی از نمونه‌ای از موسیقی آوازی انسانی انتخاب شده بودند، که در اصل در چهار زمینه رفتاری استفاده می‌شد، گوش دادند و میزان استفاده از آهنگ را برای هر زمینه ارزیابی کردند.
شنوندگان هم در جوامع صنعتی و هم در جوامع کوچکتر زمینه آهنگهای رقص، لالایی ها و آهنگهای شفابخش را استنباط کردند، اما آهنگ های عاشقانه را نه. در درون و در سراسر گروه‌ها، استنباط‌ها متقابلاً سازگار بودند. علاوه بر این، افزایش نزدیکی زبانی یا جغرافیایی بین شنوندگان و خوانندگان، دقت استنباط را به حداقل رساند.
این نتایج نشان می‌دهد که زمینه‌های رفتاری سه شکل رایج موسیقی از لحاظ فرهنگی متقابل قابل درک هستند. و به این معناست که تنوع موسیقی، که توسط تکامل فرهنگی شکل گرفته است، با این وجود بر برخی از پدیده‌های ادراکی جهانی مبتنی است.
