زوج‌هایی که در کنار یکدیگر میخوابند نسبت به زوج‌هایی که به‌صورت جداگانه میخوابند، خواب REM افزایش یافته و خوابشان کمتر دچار اختلال می‌شود.
در بسیاری از کشورها، استفاده از یک تخت مشترک با شریک زندگی معمول است. با این حال، تحقیقاتی که به بررسی رابطه بین اشتراک تخت و کیفیت خواب می پردازند، هم کمیاب و هم متناقض است. اکثر مطالعات خواب مشترک را با خواب فردی در زوج ها تنها با اندازه گیری حرکات بدن مقایسه کرده اند.
با این حال، دکتر هنینگ یوهانس دروز از مرکز روانپزشکی یکپارچه (ZIP)، آلمان و همکارانش با ارزیابی معماری خواب در زوج هایی که یک تخت مشترک داشتند، بر این محدودیت ها غلبه کردند.
محققان این مطالعه را بر روی 12 زوج جوان، سالم و دگرجنس‌گرا که چهار شب را در آزمایشگاه خواب سپری کردند، انجام دادند. آنها پارامترهای خواب را هم در حضور و هم در غیاب همسر با استفاده از پلی سومنوگرافی دوگانه (امواج مغزی که حرکات، تنفس، تنش عضلانی، حرکات، قلب و فعالیت) اندازه گیری کردند. که یک روش بسیار دقیق و جامع برای ثبت خواب در سطوح مختلف است. علاوه بر این شرکت کنندگان پرسشنامه هایی را تکمیل کردند که برای اندازه گیری ویژگی های رابطه (مانند مدت زمان رابطه، میزان عشق پرشور، عمق رابطه و غیره) طراحی شده بود.
نتایج
نتایج نشان داده زوج هایی که با هم میخوابند در مقایسه با زمانی که جداگانه میخوابند، حرکات سریع چشم (REM) افزایش یافته و خواب، کمتر مختل می شود. زیرا خواب REM، که با رویاهای واضح مرتبط است، با تنظیم احساسات، تثبیت حافظه، تعاملات اجتماعی و حل خلاقانه مشکلات مرتبط است.
این تیم همچنین دریافتند که زوجها الگوهای خواب خود را هنگام خوابیدن با هم هماهنگ می کنند. این هماهنگی، که به این معنی نیست که شرکای یکدیگر در طول شب مزاحم یکدیگر می شوند، بلکه بطور مثبت با عمق رابطه مرتبط است. به ترتیب کلمات، شرکت کنندگان بالاتری به اهمیت رابطه خود برای زندگی خود امتیاز دادند، همگام سازی با شریک خود قوی تر بود.
محققان یک حلقه بازخورد مثبت را پیشنهاد می کنند که در آن خوابیدن با هم خواب REM را تقویت و تثبیت می کند. و به نوبه خود تعاملات اجتماعی ما را بهبود می بخشد و استرس عاطفی را کاهش می دهد. اگرچه محققان به طور خاص این اثرات احتمالی را اندازه‌گیری نکردند. دکتر دروز می‌گوید: «از آنجایی که اینها اثرات خواب REM هستند، به احتمال زیاد در صورت آزمایش مشاهده خواهد شد.»
جالب اینجاست که محققان متوجه افزایش حرکت اندام در زوج هایی شدند که تختخواب مشترک داشتند. با این حال، این حرکات، ساختار خواب را که بدون تغییر، باقی می ماند و مختل نمی کند. دکتر دروز می‌گوید: «می‌توان گفت در حالی که بدن شما هنگام خوابیدن با کسی کمی غیرقانونی است، ولی مغز شما اینطور نیست.»
ابهامات
اگرچه نتایج امیدوارکننده است، اما بسیاری از سؤالات باقی مانده که باید پاسخ داده شود. چیزی که در آینده مهمه که ارزیابی شود که آیا اثرات زوجین (خواب REM در خواب مشترک)، در نمونه های متنوع تری نیز وجود دارد؟ (مثلاً افراد مسن یا اگر یکی از شریک ها از اختلال رنج می برد مثل بیماری).
دکتر دروز می گوید: «علیرغم نمونه کوچک و ماهیت اکتشافی برخی از تحلیل‌ها، درک ما را از خواب در زوجها و پیامدهای آن برای سلامت روان بیشتر می‌کند.» دکتر دروز می افزاید: «خوابیدن با یک شریک زندگی باعث سلامت روان، حافظه و مهارت های خلاقانه حل مسئله می شود.»
