عفونت، التهاب و اختلالات متابولیک در اوایل زندگی می تواند شانس ابتلا به افسردگی و روان پریشی را در بزرگسالی افزایش دهد.
منبع: Wolters Kluwer Health
تحقیقات نشان میدهد که عفونت، التهاب و تغییرات متابولیک در اوایل زندگی میتواند از طریق تأثیرات در دورههای بحرانی رشد مغز به اختلالات روانپزشکی منجر شود.
شواهد جدید در مورد اینکه چگونه عوامل خطر “ایمونومتابولیک” در دوران کودکی ممکن است بر ایجاد افسردگی و اختلالات روان پریشی در بزرگسالی تأثیر بگذارد.
بر اساس گزارش نیلز کاپلمن، در صورت تایید، ممکن است منجر به رویکردهای جدیدی برای درمان افسردگی و روان پریشی در بزرگسالان شود. و احتمالاً تلاش هایی برای جلوگیری از این اختلالات، عوامل خطر ایمنی متابولیک اولیه در دوران کودکی در نظر می گیرند. (از موسسه روانپزشکی Max-Planck، مونیخ و همکارانش).
این مطالعه یکی از هفت مقاله ویژه است که به بررسی پیوندهای احتمالی بین التهاب و اختلالات سلامت روان می پردازد.
ارتباط بین استرس، التهاب و رشد مغز در اوایل زندگی
تحقیقات قبلی نشان دادهاند که عفونتهای مادر و کودک ممکن است با پیشرفت بعدی تشخیصهای روانپزشکی – بهویژه اختلالات روانپریشی مانند اسکیزوفرنی مرتبط باشد. مطالعات دیگر علایم التهاب در دوران کودکی و نوجوانی را با افزایش میزان افسردگی و روان پریشی در بزرگسالی مرتبط دانسته اند. با این حال علایم التهابی خاص مرتبط با ایجاد انواع خاصی از علائم بسیار پیچیده به نظر می رسد.
تحقیقات همچنین ارتباط بین تغییرات متابولیک و اختلالات روانپزشکی را پیشنهاد کرده است. به طور خاص، به نظر می رسد افزایش شاخص توده بدن (BMI) و چربی بدن با افزایش خطر افسردگی مرتبط است. در حالی که BMI پایین ممکن است با افزایش خطر اختلالات روان پریشی مرتبط باشد. مطالعات دیگر نشان می دهد که افراد جوان با اختلال در تعادل گلوکز-انسولین ممکن است در معرض افزایش خطر روان پریشی بعدی باشند. در حالی که افسردگی ممکن است منجر به اختلال در تنظیم گلوکز-انسولین شود.
تغییرات التهابی و متابولیک ممکن است با سایر عوامل موثر بر ایجاد اختلالات روانپزشکی – به ویژه استعدادهای ژنتیکی و تجربیات نامطلوب یا بدرفتاری در اوایل زندگی – تداخل داشته باشند. دکتر کاپلمن و همکارانش می گویند: «این نتایج نشان می دهد که سطوح بالاتر عفونت، التهاب و تغییرات متابولیک که معمولا در افراد مبتلا به افسردگی و روان پریشی دیده می شود، می تواند دلیلی برای این اختلالات باشد، نه صرفاً پیامد آن».
محققان میافزایند: «مطالعات مداخلهای نیز برای آزمایش، سودمندی بالقوه، هدف، تغییرات متابولیک ایمنی در اوایل زندگی برای پیشگیری از افسردگی و روانپریشی بزرگسالان است». برخی از گروههای بیماران ممکن است از درمان با داروهای ضدالتهاب سود ببرند. اگرچه تاکنون، آزمایشهای بالینی این رویکرد نتایج متفاوتی را به همراه داشته است.
دکتر لیزانو میگوید: «علیرغم این پیشرفتهای زیاد، هنوز چیزهای زیادی ناشناخته مانده است و تحقیقات بیشتری برای افزایش کاربرد بالینی این یافتهها مورد نیاز است.» موضوعات کلیدی برای تحقیقات آینده شامل شناسایی “زیرگروه های التهابی” مختلف اختلالات روانپزشکی برای کمک به توسعه استراتژی های درمانی خاص، و به طور بالقوه استفاده از تشخیص زودهنگام و درمان برای جلوگیری از التهاب مغزی با درجه پایین در طول رشد است.
2 پاسخ
بسیار عالی و مفید!
سپاس از نظرتون