تحقیقات نشان میدهد که نوزادانی که رشدشان متوقف شده است، در اوایل شش ماهگی اختلالات توانایی شناختی را نشان میدهند.
این مطالعه نشان میدهد که حافظه کاری بینایی در این نوزادان به خطر افتاده است که منجر به حواسپرتی بیشتر و نتایج شناختی ضعیف تا یک سالگی میشود. این اولین باری است که کاهش رشد با تفاوت های عملکردی مغز در دوران نوزادی مرتبط است.
یافتهها بر اهمیت مداخله زودهنگام برای مقابله با آسیبهای شناختی بعد تأکید میکند.
اطلاعات کلیدی:
- کاهش رشد در نوزادان می تواند از شش ماهگی بر توانایی های شناختی تأثیر بگذارد.
- این مطالعه اولین مطالعه ای است که نشان می دهد کاهش رشد با تفاوت های عملکردی مغز در رشد اولیه مرتبط است.
- نوزادانی که در شش تا نه ماهگی حافظه دیداری غیرمنتظره ای قوی داشتند، علیرغم کاهش رشد، در سال دوم خود در تستهای شناختی بهتر عمل کردند.
منبع: دانشگاه آنگلیای شرقی
براساس تحقیقات جدید دانشگاه شرق آنگلیا، کودکانی که نسبت به سن خود خیلی کوتاه هستند، ممکن است از شش ماهگی بدلیل تفاوت در عملکرد مغز دچار کاهش توانایی شناختی شوند.
محققان “حافظه فعال بصری” – ظرفیت حافظه ای که نشانه های بصری را برای پردازش نگه می دارد. در کودکانی که رشدشان کاهش یافته بود با آنهایی که رشد معمولی داشتند مقایسه کردند.
این مطالعه که امروز در ژورنال طبیعت رفتار انسان منتشر شد. نشان داد که حافظه کاری بصری نوزادانی که رشد فیزیکی ضعیفی دارند مختل میشود. و باعث میشود حواسشان راحتتر پرت شود و یک سال بعد زمینه را برای تواناییهای شناختی ضعیفتر فراهم کند.
کاهش رشد قبلاً با پیامدهای شناختی ضعیف در مراحل بعدی زندگی مرتبط بود، اما این اولین بار است ارتباط در دوران نوزادی یافت میشود. همچنین این اولین باری است که توقف رشد با تفاوت های عملکردی در نحوه عملکرد مغز در مراحل اولیه رشد مرتبط است.
این تیم به رهبری پروفسور جان اسپنسر از دانشکده روانشناسی UEA، بیش از 200 کودک را در اولین مطالعه تصویربرداری مغز در نوع خود مورد مطالعه قرار دادند.
پروفسور اسپنسر گفت: “ما انتظار داشتیم که رشد ضعیف ممکن است بر شناخت در رشد اولیه تأثیر بگذارد، اما دیدن این موضوع در سطح عملکرد مغز شگفتانگیز بود.”
“نوزادان به طور معمول در مطالعه ما نشان دادند که شبکه مغزی حافظه کاری درگیر شدهاند. و این فعالیت مغزی نتایج شناختی یک سال بعد را پیشبینی میکند. اما نوزادان با رشد نامناسب الگوی بسیار متفاوتی ارائه دادند، که نشاندهنده این بود که آنها به نسبت زیادی قابل حواسپذیری بیش از حد بودهاند.”
دکتر سوبانا ویجاکومار، استادیار دانشکده روانشناسی در دانشگاه ناتینگهام نویسنده اول این مطالعه گفت: «این حواس پرتی با یک شبکه مغزی مرتبط بود که معمولاً در تخصیص توجه به اشیا یا وظایف، سرکوب حواس پرتی و حفظ موارد در حافظه کاری نقش دارد.»
فعالیت مغز و توانایی های شناختی نوزادان در شش تا نه ماهگی مورد ارزیابی قرار گرفت و توانایی شناختی یک سال بعد پیگیری شد. نتایج نشان داد که نوزادانی که بهاصطلاح «توقف رشد» نامیده میشوند، که اغلب به دلیل تغذیه نامناسب یا بیماریهای ناخوشایند ایجاد میشود. در هر دو مرحله تواناییهای شناختی ضعیفتری نسبت به همتایان در حال رشد خود داشتند.
به طرز جالبی، کودکانی که با وجود رشد محدود، در سال دوم آزمون شناختی عملکرد خوبی داشتند، کسانی بودند که حافظه بصری آنها در مرحله شش تا نه ماهگی به طور غیرمنتظره قوی بوده است.
این کشف نشان میدهد که تلاشها برای بهبود حافظه فعال و مقابله با حواسپرتی در کودکان در ماههای ابتدایی حیاتی آنها ممکن است از آسیبهای شناختی بعدی در زندگی جلوگیری کند. این تحقیق همچنین اهمیت مطالعه عملکرد مغز در رشد اولیه را برجسته می کند.
این تحقیق توسط دانشگاه شرق آنگلیا با همکاری دانشگاه ناتینگهام، آزمایشگاه توانمندسازی جامعه، دانشگاه دورهام، دانشگاه آیووا، بیمارستان رود آیلند، دانشگاه براون و بنیاد بیل و ملیندا گیتس هدایت شد.
“کاهش رشد در دوران نوزادی با فعالسازی ناهنجار حافظه کاری و شبکه توجه ارتباط دارد” که توسط مجله طبیعت رفتار انسان منتشر شد.
این نشریه بر اساس تحقیقاتی است که بخشی از آن توسط بنیاد بیل و ملیندا گیتس تامین شد. یافتهها و نتیجهگیریهای موجود در داخل متعلق به نویسندگان است و لزوماً منعکس کننده مواضع یا سیاستهای بنیاد بیل و ملیندا گیتس نیست.
خلاصه
کاهش رشد در دوران نوزادی با فعالسازی ناهنجار حافظه کاری و شبکه توجه مرتبط است.
کاهش رشد با نتایج شناختی، تحصیلی و اقتصادی ضعیف در طولانی مدت ارتباط دارد. اما مکانیسمهایی که باعث تأثیر کاهش رشد بر شناخت در دوران اولیه توسعه میشوند، هنوز ناشناخته است.
در اولین مطالعه تصویربرداری عصبی که بر روی نوزادان روستایی هند انجام شد. نشان دادیم که کوتاهقدی روی سیستم شناختی حیاتی و در حال رشد اولیه یعنی حافظه کاری بصری تأثیر میگذارد. نوزادان دارای رشد ضعیف عملکرد حافظه کاری بینایی ضعیفی داشتند و به راحتی حواسشان پرت می شد.
عملکرد ضعیف با کاهش درگیری شیار داخل جداری قدامی چپ، منطقه ای که در حفظ حافظه کاری بینایی و سرکوب بیشتر در محل اتصال گیجگاهی-پاریتال سمت راست، منطقه ای که در تغییر توجه نقش دارد، مرتبط بود.
هنگامی که یک سال بعد مورد ارزیابی قرار گرفت، نوزادان کوتاهقد نمرات حل مسئله کمتری داشتند. در حالی که نوزادان با قد طبیعی با فعالسازی شیار داخل جداری قدامی چپ بیشتر، نمرات حل مسئله بالاتری را نشان دادند.
در نهایت، نوزادان کم سن با شاخص های رشد فیزیکی ضعیف اما عملکرد حافظه کاری بینایی خوب نتایج مثبت بیشتری نشان دادند که نشان می دهد تلاش های مداخله باید بر بهبود حافظه کاری و کاهش حواس پرتی در دوران نوزادی متمرکز شود.